Sanktuarium pw. Najświętszej Maryi Panny Pomocnej, Maria Hilf, Zlaté Hory

Regularne msze św. (aktualizowane 9. 11. 2015, iBohosluzby.cz):

Niedz. 10:30, 15:00 przez cały rok, każdy tydzień

Sob. 10:30 przez cały rok, każdy tydzień

Sanktuarium jest otwarte codziennie:

maj – wrzesień: 8:00-18:00

październik – kwiecień: 8:00-16:00

W przypadku dobrych warunków oświetleniowych i klimatycznych kompleks pielgrzymkowy może pozostać otwarty dłużej.

Z historii miejsca pielgrzymkowego:

Znoje wojny trzydziestoletniej przeniknęły także w śląskie góry. Kiedy w 1647 r. Szwedzi przybyli pod miasto Zuckmantel (obecnie Zlaté Hory), jego mieszkańcy porzucili swój dobytek, ratują życie ucieczką w góry.

Żona miejscowego rzeźnika Anna Tannheiser, będąc w błogosławionym stanie, znalazła bezpieczne miejsce na górze zwanej Bożym Darem (Gottesgabe) oddalonej o około godzinę drogi od miasta. W miejscu ogrodzonym skałą niczym murem i zadaszonym potężną jodłą wróg już jej nie zagrażał, lecz na samotną kobietę przyszły bóle porodowe. W swoim cierpieniu zwróciła się żarliwie do Boga o pomoc i Najświętszej Dziewicy o wstawiennictwo. Została wysłuchana. 18 czerwca urodziła w tym miejscu zdrowego syna Marcina, z którym wkrótce wróciła do domu. Chłopiec przeżył swoje życie jako szanowany człowiek – członek rady miasta. Jego córka Dorota Weis wypełniła potem ostatnią wolę Tannheisera. Zleciła malarzowi Szymonowi Schwarzerowi wykonanie obrazu Bogurodzicy i umieszczenia go na starej jodle w leśnym zaciszu, gdzie urodził się jej ojciec. To zdarzyło się w październiku 1718 r. i już w następnym roku to miejsce zaczęło przyciągać pierwszych pielgrzymów. Stopniowo przybywało tu coraz więcej wielbicieli NMP z regionu Jesioników i z bardziej odległych miejsc. W ciągu dziesięciu lat w miejscu urodzenia chłopca Marcina zbudowano kaplicę, a notatki badającej to zdarzenie komisji biskupa (w której skład weszli proboszcz i dwóch lekarzy) dowodzą, że we względnie krótkim okresie wystąpiło tutaj nie mniej niż pięć cudownych uzdrowień.

Na podstawie próśb wiernych miasta Zuckmantel urząd biskupa we Wrocławiu wyraził w 1729 r. zgodę na przemieszczenie obrazu maryjnego do kościoła parafialnego. Ten cudowny obraz – kopia słynnej Madonny z Passau z dziecięciem dzieła Lucasa Cranacha – pozostał w tym miejscu po dziś dzień. Dla leśnej kaplicy wykonano inną kopię.

Wkrótce jednak sanktuarium (zwane Maria Hilf – Najświętsza Maryja Panna Pomocna) znalazło się w wielkim niebezpieczeństwie. Oświecone reformy Józefa II dotarły także tutaj i w 1785 r. nakazano wyburzyć drewnianą kaplicę. Mieszkańcy miasta Zlaté Hory wspierani przez biskupa stawili jednak opór. Chociaż odwołanie od decyzji urzędowej zostało odrzucone, kaplicę nie rozebrano, ponieważ w szerokiej okolicy nie znalazł się nikt chętny do wykonania tego urzędowego polecenia. Nawet pod groźbą, że polecenie to zostanie wykonane przez wojsko. Lecz było to w czasie wojen napoleońskich i władza miała chyba inne zmartwienia. W 1819 r. wydano urzędowe zezwolenie na ponowne otwarcie kaplicy.