Ciekawostki związane z kościołem:

– jeden z najpiękniejszych kościołów barokowych na Morawach

– odznacza się unikatowymi freskami

– w skład fresków wchodzi m.in. tzw. Biblia pauperum – obrazkowa Biblia dla ubogich

– nad tabernakulum głównego ołtarza znajduje się święty obraz Matki Bożej

– w świątyni znajduje się także obraz Miłosierdzia Bożego i szczątki św. Faustyny

Historia kościoła pielgrzymkowego pw. Trójcy Najświętszej

Kościół pielgrzymkowy pw. Trójcy Najświętszej zbudowano w latach 1750–1760 w miejscu gotyckiego kościoła pw. św. Filipa i Jakuba przy domu zakonnym augustianów – kanoników. Jest dominantą architektury miasta i należy do najważniejszych budowli barokowych północno-wschodnich Moraw. Jego budowniczym i domniemanym autorem projektu był budowniczy Mikuláš Thalherr. Kościół jest niezorientowany, jednonawowy, posadowiony na podłużnej platformie nad rynkiem, z którym łączą go unikatowe barokowe schody. Od strony zachodniej kościół przylega do gotyckiego ambitu (obecnie budynek plebanii), od strony wschodniej dobudowano do niego owalną kaplicę pw. św. Józefa.

Układ wnętrza odzwierciedla zasadę budowania przestrzeni wewnętrznej przez łączenie poszczególnych elementów – poszczególne elementy tej budowli są wyraźnie oddzielone od siebie umieszczonymi w sklepieniu podwójnymi pasami między sklepieniami, pilastrami w murze obwodowym, które dźwigają odcinki belkowania, na którym spoczywają powyższe pasy. Pod kopułą umieszczono belkowanie, pod nim zaś znajdują się oratoria z wypukłymi parapetami. W północnej części nawy jest potężna murowana kruchta. Nawa ma dach dwuspadowy, w jej środku jest kopuła z mansardowym dachem i sygnaturką, kaplica jest zadaszona niską kopułą. Fronton kościoła tworzy monumentalne tło przypominające architekturę szczytowego okresu baroku.

Kaplica pw. św. Józefa jest we wnętrzu połączona z nawą za pomocą arkady, funkcjonuje jednak jako samodzielna przestrzeń o własnej kompozycji architektonicznej, która jest w zasadzie odwzorowana na budowlach wiedeńskich szczytowego okresu baroku. Kaplica stoi w miejscu prezbiterium kościoła gotyckiego, mur obwodowy zachowuje w przybliżeniu układ jego rzutu.

Wnętrze kościoła i kaplicy upiększają jednolite pod względem stylu wyposażenie barokowe i malowidła ścienne – mistrzowskie dzieło malarza ołomunieckiego Josefa Ignáca Sadlera z 1760 r., których tematyka nawiązuje do poświęcenia kościoła. W konszy przedstawiono Apoteozę Wiary, w pozostałych polach znajdują się sceny poświęcone trzem Boskim Osobom – Zwycięski Chrystus adorowany przez zastępy świętych, Dzieło Stworzenia Boga Ojca (w kopule Stworzenie Aniołów) i scena Zesłania Ducha Świętego. Na sklepieniu kaplicy przedstawiono Dwunastoletniego Jezusa w świątyni i po jej obwodzie dodano do niego scena z życia Świętej Rodziny.